HER NEREDEYSEN KAL ORDA

Yine yazdýracak bana biliyorum,
Bana seni hatýrlatan þarkýlar,
Ve ben yine yarým kalacaðým,
Gecenin bir yarýsýnda...

Yine can çekiþecek ruhum,
Yine sen diye haykiracak,
Ýçimin lal sürgünü...

Gelme sakin bu gece aklýma,
Gelme sevgili,
Gelme ve düþme hatýrýma,
Yine eksik kalýrým,
Yine sessiz kalýrým...

Bilirsin beni,
Bilirsin, ben senden sonra hep böyleyim,
Böyle kimsesiz,
Böyle hiç kimseyim...

Gelme iþte sevgili,
Yoksa;
Yine ben kendimde,
Sen olurum,
Gelme...

Ýlk defa gelme dedim geceme,
Yorgun bil beni,
Sebebim kendime,
Kabuk baðlamýþ yara say beni,
Gözden düþen son damla
Ya da her neyse,
Ama biten son þey say beni...

Bilirsin,
Eksiðim,
Bilirsin,
Sen sonrasý hep böyleyim,
O yüzden,
Gelme sevgili,
Gelme bu gece aklýma,
Kalmýþken bu kadar eksik,
Sen de son verme,
Verme sevgili,
Kal orda...

Farkýnda misin?
Ýlk defa kovuyorum seni kendimden,
Ýlk defa git diyorum,
Evet, git sevgili!
Gelme bu gece aklýma,
Yoksa hepten biterim...

Ah! Seni hatýrlatan bu þarkýlar,
Hiç mi eksik olmaz gecede?
Hiç mi senin oralý olmaz?
Hep beni mi bulur?
Yüreðimi adýnla acýtan þarkýlar...

Kýzma bana sevgili,
Kýrgýn deðilim aslýnda,
Sadece biraz Kýzgýným,
Birazý kendime,
Birazý geceye...

Sen yine de gelme sevgili,
Kal orda,
Kal, her neredeysen,
Gelme sen aklýma,
Yoksa düþerim bu kes sevgili,
Düþer ve biterim...

O yüzden gelme aklýma,
Gelme sevgili,
Kal sen orda,
Sadece, biraz daha..
Sosyal Medyada Paylaşın: