CEMALETTİN
Sen garip, kimsesiz, çaresiz bir Cemalettin,
Oðlum baksana, bir aþk yüzünden neler çektin?
Çok sevmek sana mý kalmýþtý, ulan gerizekalý,
Kýzma ama sen bunlarý teker teker hak ettin.
Haziranda saçlarýna kar yaðan Cemalettin,
Doðuþtan kaderin yanlýþ senin, kadersiz yetim.
Ýnsanlar gördüklerine bakarlar, niyetini bilemez,
Ulan kimin umurunda sanki, iyi olsa niyetin...
Kendini yýldýz sayanlarda kayar bir gün Cemalettin
Ecel geldi mi beþ para etmez, dünya dolu servetin.
Bu dünyada zengin olandan kimseye fayda yok,
Ne olursa olsun, yine ekmeði yenir fakirin..
Ulan gerizekalý, ulan aptal, saftirik Cemalettin,
Aleme kafa tutuyorsun ya, oðlum sen kimsin?
O büyük burnun pislikten çýkmýyor hiçbir zaman,
Bir altmýþbeþlik boyunla, sen herkül müsün nesin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.