KARAGÖZLÜM
Bak Karagözlüm bahar bitti, yaz geliyor.
Artýk bakýþmakta, inan bana az geliyor.
Þu dünyada ne varsa sýkýntýdan yana,
Alýþmýþým ben artýk her þey výz geliyor.
Hayat unutturmuþ bana gülmesini,
Ýstemiyorum hiç kimsenin sevmesini,
Benim kalbim insan olanlara hep açýk,
Birde biliyorsa aþký için ölmesini.
Bilmem benim bu kaderimi kim yazdý?
Kime güvendiysem, hepsi benden kurnazdý.
Dertler sýralanýp geldi peþ peþe,
Sanki benim çektiklerim bana çok azdý.
Sevdim diye yerden yere vurdular,
Düþünmeden her yerimi kýrdýlar,
Allah’ýmdan baþkasýndan korkum yok,
Ecel olup gelip beni buldular.
Buldular Karagözlüm beni buldular,
Görür görmez önce seni sordular.
Ben onu kimselere veremem dedim,
Acýmadýlar yüreðimin ortasýndan vurdular…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.