Hayaller kuruyordum. Ve hiç birinin sesi çýkmadý. Hayatýmda kimseyi gülüþünden öpmedim. Ve hiç kimseyi babamýn yerine koymadým. Annemin nasýl acý çektiðini bilerek yaþadým. Ve hiç kimseye baba diye seslenmedim. Hayaller kuruyordum ve hiç birinin sesi çýkmýyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.