GÜLŞAH

Beklidim çok bekledim
Gülü bekledim
Gülmeyi özledim
Ýçten,sevgi dolu bir gülücük

Dikeni olsa da güzeldir gül
Çekersin o kokusunu içine
Sol yanina kadar siner mecali
Ufukta belirir

Ufakta,tam ufukta
Ufkuma bir ýþýk misali
Ezeli güzel olanin
Akýbeti mest olur

Yapraklar dökülsede
Kumral saçlarýna
Güneþimin ýþýðý yansýsa da o güzel kahve gözlerine
Bana yeter o gül emsali tebessümün

GÜL!þahým
Gül ki ...
Sen güldükçe katre katre
Dökülsün tüm yapraklar

Mehtap alýp götürsün onlarý
Uzaklara,daha uzaklara
Onlar nereye giderlerse gitsinler
Elbet belirirler yanýbaþýmýz da


Hele þu hüsnü niyetin yok mu!
Mecnunu alan Leyla gibi
Leyla gibi aldý
Sol yanýmda,öylece kaldý

Yetenektir insanin özü
Kimisi neyle sarhoþ
Kimisi gönlünce hoþ
Sabri mecal mi kaldý

Güzel de evet diyebilmeli
Ufkum dar
Ufkum kapalý
Araladým tüm kapýlarý...

Hepsi sana hepsi sana...
Býrak,býrakta lisan eylesin
Gönlüm,gönlüne
Tek bir bedende

Ben neyleyeyim
Sensiz beni
Aldýn beni benden beri
Ney aþktýr

Neylenmek ötesi...
Neyin ötesi sensin
Neyde vuku bulur aþkýn kendisi
O nefsin kesiliþi

Nefesin ise tek bir bedende can buluþu
Sebepsiz yere
Yersiz sebeplere
Hacet eyleme þu aczi halime

Bu cihanda bir sen
Birde ben var olsam
Yine seçerim seni
Yine isterim...Kendi Kendime...

Duysamda sesini
Ýstemem senin olmayan sessizliði
Gül!þahým þahaným
Sen güldükçe ca buluyor þahnýsemaným
Sosyal Medyada Paylaşın: