Kendime yurt edindim kalbindeki gurbeti
Su yeþili gözleri özlemekten yoruldum
Bitir artýk çektiðim o bitimsiz hasreti
Gelir diye yolunu gözlemekten yoruldum
Ýtiraf edeyim ki; þair sevdana tutsak
Sen de heyecan bitmiþ, bakýþlarýn yeknesak
Bu nasýl aþk Allah’ým, nefes almasý yasak
Sönmüþ yangýn külünü közlemekten yoruldum
Oysa bir tek nefesi daðýtýr þer bulutu
Konuþarak açýlýr aþkta gizemli kutu
Hasret çekmekten daha betermiþ yar sükûtu
Ses vermeyen yüreði nazlamaktan yoruldum
Beklemekten oluþtu gözümde kuþkanadý
Bu aþký yaþamaktýr yorgun kalbin muradý
“Seviyorum” diyerek basacaktým feryadý
Söz hakký vermediler, gizlemekten yoruldum.
Ýbrahim COÞAR