Eylül ayrýlýða denk kasýmsa tükeniþe
Dizler gurbet yorgunu, kalksam yürüyeceðim.
Rüzgâr sallarken dalý, dal geçerken iniþe
Hala canlý yapraðým, düþsem çürüyeceðim.
Aþk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceðim.
Zaten hayallerdeydin, ne gerçektin ne de düþ
Diyorsan ki “aþk bitti, sen artýk döþümden düþ
Ve diyorsan sessizce olsun aþkta ki ölüþ
Mana derinliðine seni sürüyeceðim
Aþk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceðim.
Sana varamadýkça damla damla tükendim
Ayrýlýk tesellisi oldum kendime kendim
Sanma ki yüreðine batan kara dikendim
Sevda yangýnlarýnda yanýp eriyeceðim
Aþk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceðim.
Hor görme Coþari’yi aþkýn esiri olmuþ
Hasretinden gönlünde açan gülleri solmuþ
Belli ki aþka varan yollarýna kar dolmuþ
Varmak için vuslata karý kürüyeceðim
Aþk yorgunu dizlerim, kalksam yürüyeceðim.
Ýbrahim COÞAR