Aklýmýn çetrefelli yollarýnda yürüyorum
Durmaya niyetim yok
Hatýralar yaðmur damlasý gibi
Avuçlarýmdan dökülüyor topraða
Sol yanýmda ansýzýn bir acý beliriyor
Bedenim yaþadýklarýmdan yorgun düþüyor
Arsýzlýðýn mihenk taþýnda mola veriyorum
Yalnýzlýðýmýn son duraðý sen ol diyorum
Þimþekler çakýyor beynimde
Zaman süzgecinden geçiyor yüreðim
Sessiz çýðlýklarýmda haykýrýyorum geceler boyu
Ayaklarýmda prangalar acýtýyor canýmý
Gecenin sessizliðini bozuyor baykuþ sesleri
Söyle seni kim unutturabilir
Senden baþka beni kim anlayabilir
Yine sensiz geçti birgün daha
Nisan yaðmurlarýnda olmayacak kokun
Gözlerim yollara boþ boþ bakacak
Zaman duracak gözlerimdeki yaþlarda
Lanet okuyacaðým geride býraktýðým geçmiþime
Sen diye iþlediðim her günahýn
Hesabýný senden soracaðým
Uzaklarda kaybolan ufuk çizgisinde
Kurduðum hayallerde artýk sen olmayacaksýn
Biliyorum
Sözün bittiði yerdeyim
Sensiz yarýnlarýmýn anlamý yok
Ne zaman kaybetsem yönümü
Elimden tutmaný istesem
Her yol sana çýkýyor bak
Gördüðüm en kör nokta sen oluyorsun ...
Refik
24 . 02 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.