YAZGI (2)

YAZGI

Þu yalan dünyada, dostu aradým.
Beyhude dolandým, boþa yoruldum.
Kurtlar sofrasýnda, postu aradým.
Uykuda olandým, düþe karýldým.

Nadasdý topraðým, çatladý yüzüm,
Tatlýya dönmedi, koruktu üzüm,
Ot bitmez merada, ac kaldý kuzum,
Kurbanlýk olandým, þiþe sarýldým.

Harcadým ömrümü, hiçe mi hiçe,
Ektiðim tohumu, yâd eller biçe,
Kýrdýlar kanadým, kol nasýl uça?
Yuvasýz kalandým, eþe darýldým.

Çiçekten bal yapmak, sandým hakkýmdý,
Konduðum her çiçek, meðer zakkumdu,
Yediðim içtiðim, her gün zýkkýmdý,
Soframdan bulandým, aþa kýrýldým.

Atmacalar sardý, dört bir yanýmý,
Alýcý kuþlara, verdim canýmý.
Akbaba sülükler, emdi kanýmý,
Artýk bir yalandým, leþe verildim.

Sen mi verdin bana, emanet caný,
Hiç düþmaným yoktu, kim vurdu beni?
Bu nasýl dünya ki, yalancý fani,
Öldükçe ölendim, baþa dirildim.

Dört iklimim kýþtý, her bahar hazan,
Kader mi böyleydi, ben miydim yazan?
Beþer mi yazdýðýn, yazgýyý bozan?
Gafta mý bulundum, hâþâ gerildim?

Mazi bir harap dý, ati de harap,
Gördüðüm rüyaysa, bitsin bu serap.
Umut kesilmez de, senden ey ya Rab,
Figani kulundum, tuþa serildim.

Ozan Figani (Erdem GÜMÜÞ)
22 Þubat 2016
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: