mazlum masasıydı
Dört ayak üstüne düþmüþtü, gülerdi nedense bu aþk masam
Bir ara ne çok üþümüþtü, bir lokma ne yerdi ki tek tasam
Bir ayaðý hayalimdi laf söz dinlemez, diðeri uzandýðýmýz vakurlu çýnardan
Biri sadakat timsaliydi eðilmez, sonuncusu düþ sandýðýmýz ümit dolu pýnardan
Her akþam duraktan kazasýz belasýz inilmez, doðruydu bak örtüsü maviydi
Hatýrlarsýn sokaktan nazarsýz geçilmez deli doluydu komþular, biri hamileydi
Þunun bunun ne çoktu geçim derdi kanepelerin görüntüsü sarýydý
Belki özleyen bir tek Eskiþehir’di, öyle böyle kutucuk bir saraydý
Kadehimizde þiir bulunmaz, o þarkýyý sayende ezberledik , alýþmamýþtýk özlem bilmiyorduk henüz
Kahvemize þeker konulmaz falý merak ederdik yeni tanýþmýþtýk korkuyorduk o güz
Þimdi bakýyorum da gözlerini kaçýrmýþ yahut çalýnmýþ kayýp , dururdu tam orta yerde
Mum yakýyorum geceleri saçýlmýþ yýldýzlara alýnýp, vururdu hep o bir çift , garip türkülerde
Hasretle sallýyorum köþelerini bardak kýrýlýyor,dalýyor; uçuyor nafile ufka doðru bir duman altý
Rüzgar anlýyorum endiþelerini burun kývýrýyor,çatýyor,suçluyor; eylüllerden kafile içinde bu fani atlý
Bu mey yalan han hamam , okþadýðýn saçlarý ,erkenden saat kaçlarý ,hancý da bir gün gider Allaha
Her þey talan dolaþtýðýn hazan, malum çiçekten nisan taçlarý; inan sancý her gün, kurudu bu vaha
Dr.süreyya burak önder
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.