SESİZLİĞİM

Bir su gibiyim akýp çaðlayan,
Bazan küçük bir derede aðlayan,
Kükreyip nehir gibi çaðlayan,
Akýp gidiyorum menzilime.

Bazan çoðalýr suyum taþarým,
Bazan sessizliðimle yaþarým,
Hýzlanýrým aniden coþarým,
Azgýnlaþýp giderim bendime.

Tutan olmuyor beni seddimde,
Korkunun eseri yok ceddimde,
Ýnsan oðlu hep birdir nezdimde,
Dereler çay olur dolar seddime.

Çoðu gitti,azý kaldý hayatýn,
Tadýný alan varmý mematýn,
Üstünden geçeceðiz Sýrat’ýn,
Sorular soruyorum kendime.

23.02.2016
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’
Sosyal Medyada Paylaşın: