Al git hüznünü

AL GÝT HÜZNÜNÜ
Sevgiyle doludur minicik yüreðim
Evreni düþünür durur benim benliðim
Sadece benim deðil dertlerim
Sevilmem neden hep ben severim
Dostlarýma açýktýr gönül baðlarým
Ýçinde açýlýr rengarenk gonca gül
Fulya papatya kokulu sümbül
Kýrýlmýþ yorulmuþ biçare gönül
Gül iÇin figan eden garip bülbül
Baharýmda Cemreler düþer gönlüme
Yazýmda kavuþurum çocuksu neþeme
Sonbaharýmda dönerim keder hüznüme
Kýþýmda çekilirim kendimle bir köþeme
Hüzün kederlerim olmasýn artýk
Kýrýk dallarýn arasýnda aðlarým
Býrak beni kederine sahip çýk
Neþeye doðru döndür yüzünü
Gönlümü býrakma virane yýkýk
Soldurma gönlümün açan gülünü
Bilirsin üzerime yaðmurlar gibi yaðarým
Ýsterim olmasýn hayatým darmadaðýnýk
Durup bekleme algit hüznünü
Unuturum kabuslarýmýn yarýnýný dününü
Yeniden taze umutlarla yaþarým
Cemal Aydoðan Ankara 26.12.2013



Sosyal Medyada Paylaşın: