Issız adada olabilseydim

ISSIZ ADADA OLABÝLSEYDÝM
Masmavi bir deniz kenarýnda
Dalgalarý çarpan kýyýsýnda
Huzurlu yemyeþil ormanýnda
Tenha sýcak ýssýz kumsalýnda
Kederimden derdimden ýrakta
Issýz adada olabilseydim

Zirvesinde çaðlayanlar olan
Beyaz köpüklerle berrak akan
Mis kokulu çiçekleri açan
Güneþi tüm bedenimi yakan
Yüreðimdeki aþktan uzakta
Issýz adada olabilseydim

Sahilinde kor ateþ yakarak
Kumsalda sýrtüstü uzanarak
Kayan yýldýzlarýna bakarak
Her sabah huzurlu uyanarak
Keyifle yatsam da bir hamakta
Issýz adada olabilseydim

Kendi yalnýzlýðýmdan korkarak
Dönüp tüm hayatýma bakarak
Maziyi geride býrakarak
Yeniden benliðimi bularak
Filizlenebilseydim baþakta
Issýz adada olabilseydim

Yaðmurlar üzerime yaðsa da
Gözyaþlarým içime aksa da
Þimþekler yüreðime çaksa da
Bedenimi kül edip yaksa da
Küllerimden doðarken toprakta
Issýz adada olabilseydim

Seni sildim artýk yüreðimden
Korkulu düþler rüya görmeden
Olmayan aklýmý yitirmeden
Son nefesimi de bitirmeden
Olsa hazanýmda son yaprakta
Issýz adada olabilseydim
Cemal AYDOÐAN Ankara 08.12.2010





Sosyal Medyada Paylaşın: