Gözlerini süzerek, bakma öyle uzaða
Hayalleri toplayýp, gamdan kaçmak zamaný.
Teslim olmak yakýþmaz, keder denen o aða
Sevdalý kanatlarla, göðe uçmak zamaný.
Hislerim göðe çýktý, görünce dün resmini
Naðme naðme dillere, yakýþan o ismini
Ne güzelde yaratmýþ, yaradan o cismini
Gözlerine bakarak, serden geçmek zamaný.
Günün doðduðu yere, seninle gelsin kuþlar
Gönlünde sevgi olsun, düze dönsün yokuþlar
Umudu taþýsýnlar, gönle deðen bakýþlar
Sevgiyi hak edene, kalbi açmak zamaný.
Ok misali kirpikler, aðýr gelmezmiþ göze
Sevda nedir bilinmez, can düþmeyince köze
Güneþ batýp gittiyse, keder düþmesin yüze
Sabrýn sonu sabahta, þavký saçmak zamaný.
Yolun sonu deðildir, saça düþünce aklar
Suskun kalbin baðrýnda, dilsiz duygular saklar
Þaire iksir olur, yere düþen yapraklar
Yudum yudum sevdayý, tadýp içmek zamaný.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.