UMUTSUZ SEVDAM
Ben neyleyim, bu sevdanýn elinden.
Beni daðdan daða aldý savurdu.
Kýrdý þu belimi, dört bir yerinden.
Beni aþkýn, ateþinde kavurdu.
Gurbet yollarýný, mesken eyledim.
Geceleri sesiz, sessiz aðladým.
Geçti ömrüm birgün mutlu olmadým.
Diken oldu güllerimden ayýrdý.
Bir kadeh sevgiye, muhtaç eyledi.
Yalvardým bir yudum sevgi vermedi.
Ömrüm verdim amma, kýymet bilmedi.
Þu sonsuz aþkýma hepten saðýrdý.
Git artýk sevdam, istemem artýk.
Arada nice köprüler yýktýk.
O mutlu günleri, maziye ektik.
Umutsuz aþkým, þu kalbime gömüldü.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.