Yine bir ayrýlýk sabahýna uyanmýþtý, O herþeyi,her sevgiyi, Her iyiliði içine sýðdýran yüreði.. Ummadýðý bir anda vurgun yemiþti, Gelgitleri yaþýyordu aklý.. Asýr gibi geçmek bilmeyen saatlerin sonunda, Gece sabaha kavuþmuþtu artýk.. Ayrýlýk sonrasý sýrtýnda oluþan kamburun altýnda eziliyordu, Her saniye..
Günün ilk ýþýklarýyla deniz kenarýnda, Bir bankta buldu kendini.. Suya anlatsam geçer ümidiyle, Epeyce baktý engin denizlere.. Dalgalar öyle hýrçýnca vuruyordu ki kayalara, Týpký yüzüne vuran acý tokat gibi..
Ürperdi, Nereye gideceðini bilmeden sessizce uzaklaþtý oradan, Her solukta daha da hýzlandý adýmlarý, Ve iki damla yaþ süzüldü yanaklarýndan, Ama kendine, Ama sevdiðine, Ama hayata..
Son adýmýný attýðýnda, Elinde kaðýt ve kalemi odasýnda öylece tavana bakýyordu.. Uzunca bir þiir yazmaya baþladý, Sevdiðinin asla okuyamayacaðý.. Yere göðe sýðdýramadýðý duygularý veda sözcükleriyle süsleyip, Tozlu raflara kaldýrýyordu artýk..
Kim bilir dedi; Sessizce uyuþmuþ dudaklarýyla.. ’’Belki bir gün tertemiz bir el uzanýr, Alýr tozlu raflar arasýndan.. O her satýrýnda açýkça söylenen, Ama hep gizli kalmýþ anlamlarý bulur, Baþka dünyalara, Bambaþka gönüllere tercüman olur’’.. Bulur bulmasýna da, Sonu yine tozlu raflar olmaz inþallah.. Nihayetinde bütün ayrýlýklar aynýdýr, Ve her seçim bir vazgeçiþtir..
Her sukutun da bir sesi vardýr, Önemli olan onu duyabilen yürektir...! S.K. NiLaS 16 OCAK 2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
SezeNK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.