Ýçtiðim kahveden kalma
Uykusuzluðumla
Elimde kalemim anlatýyorum geceyi
Beyaz sayfalara..
Gökyüzü görevini devralmýþ gündüzden
Olmasý gerektiði gibi
Karanlýk..
Yýldýzlar Ekim’e yakýþýrcasýna
Firarda,yoklar..
Sahile bakýyorum
Bir kaç gemi
Zoraki denizi aydýnlatan ýþýklarý
Yakamoz da yok bu akþam
Tuhaf!
Ve ben
Gözlerimi yakan uykusuzluða raðmen
Hafýzamý sýfýrlamak için
Dalýp gidiyorum
O sessiz karanlýða..
Herþeyi anlatmak istediðim
O anlarda
Tek sen kalýyorsun hafýzamda..
Hayalin sýrdaþým olurken
Dile geliyor sustuklarým
Kimseye söyleyemediklerim..
Biliyor musun
Hiç kimse sensiz nasýl yaþanýlýr
Sormuyor
Sormasýnlar da zaten..
Ne zaman biteceðini bilmediðim
Özlemi anlatmak zor..
Benliðimde oluþan sessiz çýðlýklarla
Kendime küsüp,susuyorum
Sensizliðimi bilmiyorlar..
Hayatým bana sen borcu var
Gün be gün alacaklýyým da
Ne zaman biter senet
Bilinmez
Yine uzun bir gece..
Sensiz geçen yýllarda
Ayaz vurmuþ sesimle
’Neden’ diyorum
Yanýtsýz sorular
Sayýsýz..
Birazdan gün aðaracak
Usulca çekilen el ayaklar
Dökülecek sokaklara
Herkes kaldýðý yerden devam edecek
Ben bile..
Ama inan
Sensizlikte boðuþtuðum bu hayattan
Büyümekten yoruldum
Yok mu bu dünyanýn
Geri sarma düðmesi.?
Yine uzun bir gece
Ve sen yoksun..
S.K.
NiLaS
20 EKÝM 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.