Görenler neden ölü gibisin diyor
Doðru ya yürüyen mezarlýk gibiyim
Çünkü yüreðimde ki
Can kýrýðý mezarlýðýný görmüyorlar
Gözümden gönlümden düþen düþene
Ýçimde o kadar çok ölen var ki
Sus pus olmuþ gün yüzü, güneþ soðuk
Dudaklarýna kilit vurmuþ zifiri karanlýklar
Yalnýzlýðýmýn kimsesizliðinde boðuluyorum
Ýçimde ölen biri deðil birileri var!
Tüm hayallerimi özgür býraktým
Umudu tam on ikiden vuracakken ýskaladým
Mutluluðu tutamadým
Gözümden gönlümden düþen düþene
Ýçimde o kadar çok ölen var ki
Duygularýmý saklamaya çalýþtým
Her þey ortada
Elime yüzüme bulaþtýrdým
Dilime pelesenk olan adýn gözlerime battý
Bastýrmýyor hiçbir þey acýlarýmý
Gem vurmuyor özlemlerime
Yoksun ya þimdi
Ýçimde ölenler birbiri ile yarýþ halinde
Ben hepten yarým kaldým…
Yüreðime sahip olmak kolay deðildir
Ben hancý olurum
Sen konaklamadan giden yolcu
Sevda tohumlarý ektiðim gönül tarlamý
Toplu konut alanýna benzetenler de
Temel atamadan
Veda bile etmeden gittiler
Ýyi olmak her zaman iþe yaramýyormuþ
Umutlarýmýn, hayal kýrýklýklarýmýn,
Kýrýlacak yerleri kalmadý
Yalnýz býraktýn/ýz
Gözümden gönlümden düþen düþene
Ýçimde o kadar çok ölen var ki
*En çok da canýmýzý deðer verdiklerimiz yakar. Ýyi günde soframýzýn baþ müdavimleri olur. Kötü günümüz de bir mesajý da çok görürler. Þiirim ÝYÝ GÜN DOSTLARINA ÝTHAFTIR…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
15.02.2016