Bir varmýþ bir yokmuþ dercesine masal gibi hayat iþte...
Kimimiz mutlu son derdinde
Kimimiz bir dilim ekmek bulsam yeter derdinde
Kimimiz benim olsun her þey deyip
Yýkýp kýrýp ezmek yok etmek derdinde
Onlar ermiþ muradýna biz çýkalým kerevetine diyecek durumlar yok þimdi
Herkes birbirini karalayýp oh olsun demek derdinde
Ýnsanlýk kaybolmuþ canavarlar kaçýrmýþ galiba
Bir prens yok bu masalýn içinde
Çekip kurtaracak her þeyden bizi bir çýrpýda
Kýrmýzý baþlýklý kýzlar sorgusuz süalsiz yem oluyorlar kurtlara
Eline sepet alýp gezmekten geçtim evde dururken
Sanal alemin içinde beyaz atlý prensi ararken yeniliyorlar hayata
Geleneklerimiz göreneklerimiz böylesine kayboldukça
Gençlik de masal sanýyor hayatý böyle aldatmacalarda...
Sokakta oynayarak üzerleri baþlarý pislenmeden
Ruhlarý kirleniyor oturduklarý yerden
Her þey parmaklarýn ucunda can buluyor sanýyorlar
Bir iki sohbetten sonra yoldan çýkýp kayboluyorlar
Masal sandýklarý dünyanýn içinde can veriyorlar
Anaya babaya düþman kesilip evden kopuyorlar
Bizim okuyup bildiðimiz masallardan uzak
Saçma sapan gruplarýn içinde önder olduk sanýyorlar
Yani diyeceðim;
Kayboluyorlar .....
__________________NOT: Kitap okunmalý okutulmalý çocuklarýmýz sanal dünyanýn içinde haps olmasýn günde en az bir saat hep beraber okuyalým,okutalým....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.