Þimdi aniden çýkýp gelsen
Güneþ gibi doðsan içime yeniden
Gözlerimin feri gelse
Canlansam,
Canýma can gelse tepeden týrnaða...
Kaybolmuþluðumun içinden çýkarýp alsan beni
Unuttuðum her þeyi yeniden hatýrlatsan
Gülmeyi mesala;
Güneþ gülüþlü müyüm ben sahiden?
Demek ki senmiþsin güneþim
O yüzden öyle güzel gülüyor muþum ben..
Bir gariplik,bir hüzün,bir yalnýzlýk var içimde
Ne yapsam ne etsem farkýnda deðilim kendimin
Yabancýlaþtým sanki her þeye
En çok da kendime..
Suskunluðumda boðulacaðým sanki
Bütün cümleler içimde savaþ halinde...
Caným sýkýlýyor,
Her þey, herkes griye boyandý sanki
Hüzün bulutlarý geziniyor tepemde
Gözlerimde dokunsalar aðlayacaðým bir yaðmur bulutu yüklü
Ama inat ediyorum bekliyorum ...
Mutluluk gözyaþlarý olarak akýtacaðým onlarý...
Gözlerine baka baka atacaðým can sýkýntýlarýmý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.