iki ağacın lafı
-þu durup bize bakan
tanýdýk geldi biraz
kýr saçlý aðýr aksayan
nasýl oynuyordu yalnýzý
önce sabýrla dinlemiþti
uðramýþken yalancý yaz
az çok serçeler izlemiþti
mumu sönmüþtü akþam ayazý
-bir ara çaðýrýyordu eskileri
hafifçe þair vaazý
habersiz zannederken bizleri
elimizi kolumuzu baðlayan
dizlerinde yine bir sýzý
oturmuþtu sessiz sedasýz
kim kalmamýþtý ki aðlayan
nasýl bu aþk böyle vefasýz
bir de o kadar daðlayan
maziden geçiyordu acýmasýz
-sanýrým bahsettiðin bayanýn
elleri pamuk parçasýydý
dudaðý varsa yoksa kiraz
üstünde küçük ben olan
yanaðý sayfa beyazýydý
saçlarýna ithaf bir nisan
süzülmesi gonca nazýydý
nasýl sen hatýrlamýþsan
ismi de bende kazýlýydý
-daha neler dedirtmiþti
dokunmuþtu bir þiir gözlerine
ikindiye karþý iþlenmiþti
haylaz rüzgara raðmen
hüzün çökmüþtü birden hepimize
aslýnda kaptýrmazdýn sen
kendini hiç bir mevsime
belki dallarýnla eðilmen
güneþi kýzdýrdý tepemizde
-hani bulut arkasýna almasaydý
azýcýk gözyaþý dökmeseydi
biliyorsun beni kýpýrdatmak zor
hatýralar adamý yormasaydý
ne güzel dizeler yetmemiþti
yüreðinden baþlayýp sökmeseydi
usulca mehtaptan bir kor
keþkelere izmarit yolmasaydý
sonbahara mola daha bitmemiþti
dr.süreyya burak önder
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.