...GİDİYORUM...
Toplayýp dünden kalan buz gibi bakýþlarý,
Gidiyorum yapraklar düþerken sarý sarý.
Yükseliyor önümde nemden bir sis denizi,
Derinleþtikçe yerde adýmlarýmýn izi.
Bir daðdan aðýr aðýr, bir çýð düþercesine,
Kulak verip yaklaþan rüzgarlarýn sesine.
Sýr dostu caddelere veda vakti diyorum,
Kalbim sende kalýyor, yalnýz ben gidiyorum.
Önümde duman gibi uzayýp giden yollar,
Arkamda aþkýn için boþ kalan açýk kollar.
Gözlerimde en mutlu günlerimizin tadý,
Ruhumun bir meçhule açýlýyor kanadý.
Sessizliðin camlara düþen buðusu gibi,
Gecelerin koynunda uyuyan bir su gibi.
Koynumda hayal, emel, ne varsa uyumakta,
Gidiyorum uykusuz yalnýz benim ayakta....
Ýbrahim vedat çarpar
Sosyal Medyada Paylaşın:
İBRAHİM VEDAT ÇARPAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.