.......NAAT-(GÜL EFENDİM)

Ey! Nuruyla çöllere ab-ý hayat veren can!
Ey! Garip gönüllere doðan kutlu heyecan,
Ey! Alev alev yanan mahzun gözlerin feri,
Ey! Karanlýða ýþýk tutan güller neferi,
Ýzin ver de yolunda bir zerre kum olayým,
Ýzin ver de aþkýna sürgün mahkum olayým..

Sen gittin ; demir attý yokluðunun sükutu,
On dört asýrdýr dünya içi bomboþ bir kutu,
Yolunu gözler bütün beþeriyat ayakta;
Bütün beþeriyat bu hicrete aðlamakta,
Nerdesin gül efendim,gönüllerin kandili,
Nerdesin gül efendim,nerdesin ey sevgili...

Bülbülleri güllere meftun eden yârsýn sen,
Ebabil kuþlarýnýn gördüðü baharsýn sen,
Gümrah ýrmaklarýnýn çaðlayan þelalesi,
Hidayet ateþinin sönmeyen meþalesi,
Süreyyâ da okunan ayet ayet nursun sen!
Gündüz gece ruhumda süzülen huzursun sen!

Gül buselerim düþsün o nübüvvet mührüne,
Gözündeki yaþ gibi sar beni de baðrýna,
Sar da çözülsün artýk sinemdeki buzullar,
Ki; sana sakladýðým yýllanmýþ hasretim var.
Gayyâ kuyularýnda öksüz býrakma beni,
Ne olur gel efendim,ne olur gel sevgili....

Ýbrahim vedat çarpar


Sosyal Medyada Paylaşın: