Biz de el ele turlayacaðýz sevgilim,
Bu þehrin sokaklarýnda en aðýr kahkahalarý patlatacaðýz.
Etrafýmýz sarýlsa da dört koldan,
Ýnadýna sevgilim,inadýna yaþayacaðýz.
Þimdi yoksun,yarýn belki sonrasýný zaten düþünmedim.
Gelince hoþ karþýlanacaksýn.
Kim bilir þimdi hangi topraklara baharsýn.
Sen saatleri bilmezsin,zamaný nerede ararsýn.
Gün mü sayayým yavrum ?
Ya da kaç parmak eder geliþin.
Nevrim þaþtý hangi zamandayým,
Kaç durak sonradýr iniþin ?
Elbette gezeceðiz seninle þehirleri.
Sen ýlýk çayýný içerken,izleyecek seni kýz kulesi,
Bu neyin hikayesi,yazýp üstüne atmýþlar.
Ýnanmýyorlar sevgilim,üstündeki gece kafesi.
Suçlayamazlar hiçbir zaman,karþýlarýnda ufak bir beden,
Yol görünmez hiçbir yolcuya,yoluna gitmeden.
Elbette madam el ele gezeceðiz bu þehri,
Nasýl geçecek zaman bilmiyorum,günleri sayabilmeden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Şimdilerde. Elbette madam. Geceler utansın. İpsiz. Büyük ikilem. Masumiyetsiz. Hoşçakal. Muhteşem yüzyıldım. Beyaz bilyeler Demek ki;