Dolmasýn gözlerin çocuk!
Senin düþlerin kurtaracak bizi.
Demek ki sensin umuda yolculuk.
Haydi iz kalmasýn sil gözlerini.
Bir parça ümit serdik yoluna,
Ama ayaðýný bas diye deðil,
Iþýk olmasý için sana.
Hayal kýrýklarý çarpmasýn sana eðil!
Demek ki ilk saçla baþlýyor döküntüler.
Sonra diþler,yapraklar,hayaller..
Hepsi birer birer.
Nakþ ediyor hayatýmýza.
Sonra bir çocuk daha aðlamasýn diye.
Kuþanýyor tüm yürekler.
Her kuþanan bedende bir çocuk saklý.
Benliðine baþ kaldýrýyor bellerinde tüfekler.
Býraksalar sanki yenecekler.
Canavar kafalý insanlar.
Her bedenin içinde bir çocuk.
O bedene hapsolmuþ tutsaklar.
Ne yapacaklar görünce ikimizi ?
Sen eskilerden birisin ben daha yeni.
Bir çocuk yazdý hikayemizi.
Ben þimdi buradayým ama
O hala elinde pamuk þekeri
Kabul etmiyor yaþlanýnca bedeni.
Gizlendik bir ömür,
Sevdik hýzlý hýzlý,
Aðladýk hýzlý hýzlý,
Yaþadýk hýzlý hýzlý,
Sanki her an bitecekmiþ gibi.
Sonra biranda büyüdük,
Sanki hiç çocuk olmamýþ gibi,
Gülemedik,
Sanki hiç aðlamamýþ gibi.
Yaþayamadýk,
Sanki hiç çocuk olmamýþ gibi.
Farkým ne ki benim bir çocuktan ?
O son yolcu gözükmedi hala ufaktan.
Güneþ daha doðmamýþ kederden.
Hepinize bir tas ikram edildi o zehirden.
Demek ki insan yabancýlaþýyor.
Demek ki insan unutabiliyor.
Demek ki çocuklarýn kurduðu bütün düþler.
Göz yaþlarýyla yazýlýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Şimdilerde. Elbette madam. İpsiz. Geceler utansın. Büyük ikilem. Hoşçakal. Masumiyetsiz. Muhteşem yüzyıldım. Beyaz bilyeler Demek ki;