çiçeklendi badem aðaçlarý
fakat yine de gönlüm gül kýrmýzý
tozpembe hayâller içinde dolaþtý
bir dal çiçek gibi, içten ve derin
soluklanýr kýpýr kýpýr ýþýldaþýrdý gözbebeklerin
yakardý uzun farlarý hüzmelerin
geceleyin ýþýklý gölü’nün kýyýsýndaydýk sanki
seyre dalmýþ gibi sularý ve gökyüzünü
dalar giderdim dal çiçek gözlerine
gözlerin gönlüme açýlan çift kanatlý pencere
alýr götürür ýt’rýnda gül bahçelerine
gözlerinde doðup güneþin içimde battýðý yere
gül yüzünün kaþý kalem, bakýþýn bambaþka bir âlem
sessizce uzanýþý ellerinin, beden diliyle ’tut beni!’ diyen
filizlenip sürgün vermesi, yüreðimde güllerin yediveren
el deðmeden, deðemedim eline
körpe bir dal çiçek, zedelenir diye
büyüdükçe büyüdü, içime battý dikenlerin
doðuþun gibi batýþýn, batýþýn gibi doðuþun
ayný yürekte müebbeden aþka mahkum
iki kiþilik bir hücredeydik, içinde ayný koðuþun
içimde gül tomurcuk, bitmez ki bu içsel yolculuk
gülümsün, gül sinemdesin, gözlerimin nemindesin
içtiðim her yudumda buðul buðul, sýmsýcak demindesin
sabahýn çiyi düþer, dere boylarýndan havalanýp gül yüzüne
gülpembe zakkumlar, aðýl aðýl aðlaþýr, taþlar yosun tutar
dereler nehirlerin koludur, çaðýl çaðýl sevda ile çaðlaþýr
***
aþka hasret kollarýmýz, uzar gider yollarýmýz
düþmüþüm sevda seline, kimse bilmez hallarýmýz
ikimiz el ele versek, elde olan gülü dersek
bölsek yasak bir elmayý, sürgün verir dallarýmýz
sen iþte böyle her mevsim, dal dal uzayýp gidersin
çiçekler açarken mersin, al yeþildir güllerimiz
bahardan bir havlu getir, gözyaþýyla kav’li getir
yetmeyen sularý yetir, açsýn yine allarýmýz
ah bu sular nesi midir, gül sevenin yasý mýdýr
þimdi ç/aðla mevsimidir, gelin oldu dallarýmýz
Þaban AKTAÞ
17.02.2016- 18.02.2016