Bitti
Hiç bitmeyecek bir rüya gibiydi
Bir o kadar da güzeldi
Ama içimdeki ateþ aniden sönüverdi
Rüya bitti... Kim bilebilirdi?
Ýsteyerek mi ayrýlmýþtým? Hayýr!
Beni diðer erkeklerden ne olur ayýr.
Ah güzelim, ah benim bebeðim.
Seni hep sevecek bu deli yüreðim.
Ellerim titriyor bunlarý yazarken
Sana nasýl baðýrabildi bu beden!
Kopaydý dilim, kýsýlsaydý bu sesim...
Ah yüreðine býçak sapladýðým sevgilim.
Gözünde lanet biri olarak gözükebilirim.
Ne olur affet beni sevgilim.
Mecburdum, yürütemiyordum...
Ama nedense seni hala seviyorum.
Hep mutlu ol be güzelim...
Unutmak çok zordur çok iyi bilirim.
Ama senin gülmen, mutlu olman lazým.
Mutlu olman lazým ki paþamý mutlu etmen lazým.
Aklým, fikrim, kalbim hep sende.
Uzun zaman birbirimizi düþüneceðiz.
Üzülerek, kalp kýrýklýklarýyla gündüz, gece...
Ama ne yapalým be sevgilim
Buraya kadarmýþ güzel rüya dediðim.
Þükrediyorum Tanrý’ya seni karþýma çýkardýðý için.
Mutlu ol
Kendine iyi bak be sevgilim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cankıymaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.