mürekkepli azrail

tek þiirlik canýný almaya geldim
soluðum mürekkepli Azrail
utansam mý
bilmiyorum


iki kiþisin
hangi senden baþlamalý bozmaya ezberini
hangi seni öldürmeli girizgahýnda cinnetimin
en güzel yanýmý öldürdüðün için
eliflerin boynunu kýrdýðýn için
sebeb-i cinayetime gelirsek:
aþktan korkuyorum

mahalim oldu gözlerin
med cezirlerinde boðulduðum
ne çok yýldýz öldürmüþsün
gördüm

labirentlerin çýkýþsýz
içinden çýkmak istiyorum senin
koridorlarýnda bir diyojen feneriyle tek baþýma
kayboldum

cin olsa lambasýný kundaklardý
çok kötü

sen ölü sevdalarýn esamesiz mezar taþlarýna sokul
sýrtým çürük benim öykünemezsin
bir gövdede taþýnamayýz böyle kerberos kafalarýmýzla
bir yol ayrýmý bulalým
vedalaþalým
olur deme

bazen
sýklýkla
dar vakitli seyreltilmiþ anlarýmda
tam karþýlamýyor hiçbir þey
iþte tuhaf vakitlerde bil sen
kýrmak istediðim aðzýný öpmeyeceðim
o üzüm baðýndan bozma aðzýný diyorum

öyle roman olacak bir þey deðil
uzun hikaye de deðil anlatýversem
belki bir Hayyam çemberi kuþatýlmýþlýðým senli
dört dize
dört mevsim
-yine mi-
çatlayan ruhumu örtemiyorum
sarýlsan

dayanýlmaz bir hafiflikteyim... var mýyým... sende

sana söyleyecek sözüm kalmadý
kýrýp kýrýp attým boþ bardaklarýmý
kötümser yüzlerimi
saðaltýlmýþ yüzlerimi

dünyaya sýðmayan boþluðunu
çiçeklerle þiirlerle çocuklarla dolduruyorum
sen de þikayet etme artýk
fermi paradoksuna tapýn
iyi gelecek

hitabý tutturamýyorum bazen
seviyorum diyeceðim geliyor
kendimle baþa çýkamýyorum
sen züleyha yýrtýðý gözlerinle
bakma
bakma
bakma
bak

bir histeride öldürecektim seni
zaman doldu
oldu
tamtakýrým
son bir yutkunma
kaburgandan bir kuþ doður
beni vur




Sosyal Medyada Paylaşın: