MUHTACIM SANA

Þu anlarda yardýmýna çok da muhtacým,
Benim sen idin deðerli caným ve tacým.
Var yardým eden bilhassa deðerli bacým,
Demektir hemen, hemen o olmazsa açým.

Bil ki baba, hiçbir zaman gülmedi yüzüm,
Figandan görmedi kimseyi iki gözüm.
Geçti pek az aþinama benim öz sözüm,
Varken baþta ecel deðilim ölümsüzüm.

Sadece elimde kalan sevgili annem,
Sensiz edemedim, onsuzda hiç edemem.
O da giderse elden ben asla gülemem,
O zaman ne hayat ne cihaný sevemem.

Söyle bana söyle ey arsýz kambur felek!
Aldýn elimden caným babamý biricek.
Kalmadý elimde hiç içten sevilecek,
Anam da giderse nasýl dayansýn yürek.

Bunlarý yazarken hata ediyor muyum?
Gül bahçesi gibi soldu bu güzel ruyum.
Ýsterim; yanýna kazýlsýn benim kuyum,
Ýþte baba ben senin talihsiz oðlunum.

Sen nasýl duruyorsun o karanlýk yerde?
Arzun kaldý mý? Söylemedin baba bizde!
Hala duruyorsun capcanlý resimlikte,
Felek vurdu seni en umulmaz bir demde…

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
ANA-BABAMA MEKTUPLAR’DAN.

Sosyal Medyada Paylaşın: