Çocuklar ölmesin
ÇOCUKLAR ÖLMESÝN
Yine bir bebek tabut,u geçiyor önümden.
Lutf eyle Allahým sonsuz kereminden.
Dayanamam yüreðim çýkacak yerinden.
Beynim eriyip düþüyor gözlerimden.
Aðzý süt,elleri minik gözleri boncuk.
Al yanaklar kehribardan kaucuk.
Aðlamasý ayrý gülüþü ayyuða uçuk.
Ölmek sana hiç yakýþmýyor cocuk.
Nerde oyuncaðýn tahtadan atýn.
Sanada mý acý geldi tadý hayatýn.
Kara yazýlmýþ doðmadan Bahtýn.
Bukadarmýydý dünyadaki saltanatýn.
Yüzlerin toprak, gözlerin bulanmýþ kana.
Melekler konmuþ almak için omuzlarýna.
Bak geldiye peygamber el sallýyor sana.
Git artýk biraz da cennette oyna.
Sensin evlerin þenliði cennetin süsü.
Sen insanlýðýn hüsran öyküsü.
Seninle mi silinecekti vijdanýn törpüsü.
Sen ölme yakýþmýyor sana tabut örtüsü.
Topraklarmý doldu sarý saçlarýna.
Sen demi hedef oldun Habil’in taþlarýna.
Üstune yaðmur gibi gelen bombalar varya
Ebabil gülleleri gibi dökülsün baþlarýna.
Vijdan sýz kurþun nasýl girdi döþüne.
Dünyayý veririm bir gülüþüne.
Kurban olayým muskalý beþiðine.
Sen ölme çocuk ben de gelirim peþine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.