BİR AŞK HİKAYESİ…
Gülümsedi.
Yüreðime bir güneþ gibi deðdi bakýþlarý.
"Hoþ geldin" dedi.
"Çok uzun zamandýr seni bekliyordum."
"Hoþ buldum." dedim.
Sýcacýktý gözleri...
Ellerini uzatýp dokundum ellerime...
Artýk üþümüyordu yüreðim...
"Çok uzun zaman önce gelmeliydim." dedim.
"Ama geçmemiz gereken hüzünler,
yaþamamýz gereken acýlar vardý."
Gülümsedi.
Bir gün doðumu deðdi sanki yüreðime...
Dünyam ýþýdý birden…
Gün batmayacaktý artýk...
Ne bulutlar gözyaþý dökecekti ansýzýn…
Ne yaðmurlar ýslatacaktý yüreklerimizi…
“Neredeydin bu zamana kadar?” dedi.
“Bu güzel yüreðini nerede saklamýþtýn?”
“Yoktum ki…” dedim.
“O kadar çok yýpratýlmýþtým ki yýllar boyu,
O kadar çok parçalanmýþtým ki, bilemezsin.
Ne gelecek gücüm vardý
Ne geleceðe dair umudum…”
Yüzüme baktý tekrar…
Iþýl ýþýldý.
“Ýyi ki geldin.
Ýyi ki geç de olsa sonunda geldin.” dedi.
“Yüreðimin yüreðine ihtiyacý vardý.
Yüreðinin yüreðime ihtiyacý olduðu kadar.
Hiç gitme artýk, olur mu?”
Gidemezdim ki zaten…
Ama henüz bunu söyleyemezdim ona…
Çünkü beni benim onu sevdiðim kadar sevmiyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.