GELİNCİK ANISINA

"Yollara döþenmiþ gelincik demetleri,
Hatýrlattý yeniden hüzün dolu maziyi..."

Seneler önceydi, ben ilk kez aþýk,
Ve bahçedeydik senin yine aklýn karýþýk
Derken bir gelincik gördün, saðýnda
-Betonlar içinde paslar arasýnda
Hoyratça elinin deðiþini seyretti gözlerim,
Ýlk kýskanmamdý bu acýsý engin..

O çiçek, bir düþman oldu nazarýmda.
Sen görmeden kopardým, ansýzýn,
ve o kýrmýzý yapraklara bakakaldým...
Benden daha büyük bir saadeti tattý,
Sana asla olamayacaðým kadar yakýndý.
Gözlerim nemli duraksadým
Ýçim acýdý, atamadým.
Bir kitap vardý -senden imzalý- arasýna sakladým
Hayallerimle birlikte kurumaya býraktým.

Gel zaman git zaman geçti sekiz sene
Bir gece -tesadüfle- aldým kitabýný elime..
Birden o nazlý gelinciðe rastladým
Heyhat! Buradaydý iþte ilk aþkým!

Þimdi silindi belki o "Çocuk Kalbi"
Ama sevdam hala temizdi -çocuklar gibi-
Ben, güzel bir bayan, hayatýn baharýnda
Bir gelincik gibi açýlýp þaçýlmakta...
Az çok dertte çekmiþ ha!
Lakin anlam veremiyor þimdi,
Bir gelinciðe bile tahammülsüz kendine
Bunca sabrýn nereden geldiðini...

Fýsýldadým içimden, gecenin ziftine,
Paketteki son sigara eþliðinde:
"Koca yürekli adam, nerede olursan ol,
Mutlu ol..."

"Kaf" Daðýnýn ardýna derin bir sýr yüklemiþim
Bana benden yakýnmýþsýn, bilmemiþim...

11.8.2015








Sosyal Medyada Paylaşın: