Ben şair değilim
kimileri bana þair diyor
ama ben hep ayný þeyleri yazýyorum
çünkü ben hala hep aynýyým
eskisi gibi ölüyüm yani
ama üzülme sevdiðim
sol yanýmda hala sevdan var
beni ölümlerden alýp diri tutan sevdan
ve ben anladým ki ben þair deðilim
sadece sen diye çarpan kalbim þair
asiydim ben uslanmazdým
ama sonra anladým ki
þairlik biraz durulmakmýþ
ben hüzünlerle duruldum sevgili
uçurumlarla tutuldum sana
ven ben anladým ki ben þair deðilim
sadece sen olan aþkým þair
sen olmak ne güzeldir sevgili
sen olmasaydým aþký bilmezdim
sen olunca anladým aþk yaþamakmýþ
kimileri bana þair diyor
ama þair olan ben deðilim
bunu bir kez daha anladým
þair olan duygularým
ve duygularým gökyüzünde bir uçurtma
ve hasretim gökyüzüne nakþedilmiþ
evet bir þair var biliyorum
ama bu prangalý hasretinin esiri kalbimdir
ben þair deðilim sevgili
çünkü ben þair olursam sen bir baþkasý olursun
ama biz biriz zindan içinde iki ayrý hücre deðiliz
aynen diyarbakýr ile dicle nehri gibi
yada dicle nehri ile kýrklar daðý gibi
biz biriz sevgili ve þair olan kalbimiz
þair olan duygularýmýz hasretimiz
ben olsaydým eðer kendimi görürdüm
ama ben aynalarda seni görüyorum
yok pardon ben aynada bizi görüyorum
bir aþk var biliyorum bir þair var biliyorum
bu aþkýn yuvasý kalbimizdir
ve yine bu aþkýn þairi kalbimizdir
kimileri bana þair diyor
çünkü seni bilmiyorlar sevgili
seni bilseydiler sen þairsin demezdiler
seni bilseydiler eðer sen aþýksýn demezdiler
eðer seni bilseydiler sevgili
derlerdi ki siz aþksýnýz siz aþksýnýz
eðer ben denen bir þey olsaydý
gözlerinin þiirini yazmak isterdim sevgili
evet bu mümkün deðil biliyorum
ama kerbela gibi düþün
kerbela yolculuðu þehadete yürüyüþtü
Ve tüm yolcular bunu biliyordu
Geriye aþkýn feryadý kaldý hani sevgili
Ve biz hani ta o zamandan
Bir þeyleri bilerek göze alýyoruz
Hani buna yiðitlik diyorlar
Hani yiðitliðimize kefen sýðmaz
Hani aþkýn yiðitliði bilinir
Ve bu yüzden aþýklara ölüm yok derler
Hani kimi yiðitler buna niyet edip
Aþýk olur sonra bir olur aþk olur
Ýþte ben gözlerinin þiirine niyet edip
Gelecek olan baharda gülleri müjdelerdim
Bu müjde bülbüllere bayram olurdu
Gül sevdalýsý bülbüller baharý bekler
Ve bu müjde ile hicret olmazdý
Sadece bekleyiþler aþk olurdu
Ve vuslat aþýða yar olurdu
Ama ben diye bir þey yok
Gözlerini þiirini yazamayacaðým yani
Baharý bir baþkasý müjdeleyecek
Aþkla müjde bekleyen bülbüllere
Ama olsun aþk var ya
Aþýklara vuslat kaçýnýlmazdýr
Ne güzel þeydir yanýk yürekle
Vuslatý beklemek sabýr etmek
Ey sevgili þair olan
Aþkýn yürek yangýný kalbidir
Ve ben þair deðilim
Sadece bize aþk derler
Kurumayan gül yapraðýnda
Hasret bize bunu müjdeler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.