Akla, kahve göz düþer dem eyler, bende beni Ben ki, her satrýn yüzü sahrasýndan gül gibi Binbir mânayla piþer nem söyler, sende seni Yakar kendinden sözü sahrasýndan gül gibi.
Sevmiþ gönül bir defa baðrýmýn yanýk esi Kural mý? Ahde vefa ömrümün tanýk eþi Velhasýl mahirimsin canýma, yelin bildim Sevgili, ahirimsin tutulan elin, geldim.
Sen ki, sevdama ekli meczub’uz önde giden Gökkuþaðý, biz saklý güneþi, yönde beden Derin tasvirim, yazým mazim, aþkýnýn özü El verir, sine nazým makam, aþkýnýn sözü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.