BİR ÖLÜYÜM BEN...
Kimseden yardým beklemem ben, medet ummam,
Dertlerim peþpeþe geldiler, oldular umman,
Kaybedecek neyim kaldý dostlarým, birde siz vurman,
Yüreðimden gittiði o günden beri bir ölüyüm ben...
Çok istedim gidemedim, dað delemedim,
Her kafadan bir ses çýktý, yol bilemedim.
Ýnsanlarýn kýçý baþý ayrý olmuþ, ben göremedim,
Yüreðimden gittiði o günden beri bir ölüyüm ben...
O’ nunla yaþadýðým þeylerden, piþman deðilim,
O’na olan sevgim asla bitmez, düþman deðilim.
Terkedilmek ölmek olsa da ben, yine severim,
Yüreðimden gittiði o günden beri bir ölüyüm ben...
Müdavimi oldum artýk, kötü yollarýn,
Ne baþý belli, ne de sonu, acý yýllarýn.
Kabahat sevilenlerde deðil, seven kullarýn,
Yüreðimden gittiði o günden beri bir ölüyüm ben...
Benim çektiklerim, bana yeter, kimse bilemez,
Ýçin için kahrolurken, kimse göremez,
Yüreðimdeki büyük aþký, kimse silemez,
Yüreðimden gittiði o günden beri bir ölüyüm ben...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.