...ÖKÇENDE GEZİYOR ÖLÜM...

Nereye gitsen nafile,
Ökçende geziyor ölüm.
Doðan gün, batan ay ile,
Ökçende geziyor ölüm..


Ateþin var, dumaný yok,
Yýllarýn hiç amaný yok,
Azrailden yamaný yok,
Ökçende geziyor ölüm..


Güvenme hiç gençliðine,
Benzer pamuk ipliðine,
Göz dikmiþ güzelliðine,
Ökçende geziyor ölüm..


Ecelin gölgenden hýzlý,
Aldýðýn her nefes nazlý,
Hiç kimse yok imtiyazlý,
Ökçende geziyor ölüm..


Dünya taç taksa baþýna,
Bakmaz gün olur yaþýna,
Aþkla baðlanmak boþuna,
Ökçende geziyor ölüm..


Zaman, heybende bir sýzý,
Artýyor gün be gün dozu,
Doðarken vermiþiz kozu,
Ökçende geziyor ölüm..


Ardýn sýra yoldaþ giden,
Hepsi iki metre kefen,
Ne týp çare buldu, ne fen,
Ökçende geziyor ölüm..


Þahlar gömdü bu son durak,
Dün ki yaprak,bugün toprak,
Uzaða bakmayý býrak,
Ökçende geziyor ölüm..


Ýster fakir, ister zengin,
Ýster yüksek, ister engin,
Nihayet bir çukur dengin,
Ökçende geziyor ölüm..


CERRAHOÐLU dört kitapta;
Kanun böyle son etapta,
Henüz hiç yokken hesapta,
Ökçende geziyor ölüm...


Ýbrahim Vedat ÇARPAR
(CERRAHOÐLU)


Sosyal Medyada Paylaşın: