SEVMEK

Nefret; hýrsýndan kahrolmak ise
Mutlu olup bence, coþmaktýr sevmek.
Ýncinmek; derinden mahvolmak ise
Bütün kederleri silmektir sevmek.

Kýzýp hýrsýndan çýldýrýr gibi,
Sevmek bir kuyudur; Görünmez dibi.
Mutlaka kýrýlýr sevenin biri
Çýrpýnýp çýrpýnýp batmaktýr sevmek.

Seven-sevilen belli olmaz da
Ýnsan yare küser, yüzü gülmez de
Bazen yaþamaktan ümit keser de
O anda yetiþen, dermandýr sevmek.

Olurya bazan kýþ ortasýnda,
Baharý hissedip, beklemek sevmek.
Tutup uçurumun son noktasýnda
Vazgeçip geriye dönmektir sevmek.

Ufuklar kapkara, zindan gibiyken
Sevilen inatçý, aksi biriyken
Sevdiysen sen onu kelepçeliyken
Hayata umutla bakmaktýr sevmek.

Okyanusa damla dökerse insan,
Akýntýya kürek çekerse insan,
Býkmadan yarini beklerse insan,
Geceleri doðan güneþtir sevmek.

Bir balýk düþünün: Karada yüzer,
Bir deli düþünün: Gezer ha gezer,
Falcýlar atiden bir þeyler sezer,
Bazan hayallere dalmaktýr sevmek.

Gidenler geriye dönmezse eðer,
Sevilen sevene vermezse deðer,
Mevlana’mýz bile hep “sevelim” der,
Bir yüce davaya girmektir sevmek.

Gezerken köþede bir kýz görüp de
Gördüðün o kýza bir gül verip de
Ve kýzýn peþinde nice dönüp de
Hafifçe belinden, sarmaktýr sevmek.

Sevmek; çöllerde yetiþen bir gül,
Sevmek; gece-gündüz ötüþen bülbül,
Sevmek; dilsizlikte konuþan bir dil,
Sekiz-dokuz lisan, bilmektir sevmek.


Uzunca bir mektup yazarsa insan,
Yâre bakýp resmini çizerse insan,
Köy köy yari çin gezerse insan,
Gül dalýnda diken, bulmaktýr sevmek.


Gün ortasýnda tutup batarsa güneþ,
Gönlümü kemiren bir kurttur sevmek.
Katre katre kararýp sönerse güneþ,
Yüreðime çöken bir taþtýr sevmek.


Sosyal Medyada Paylaşın: