BİZDE BİLİRDİK

BÝZDE BÝLÝRDÝK
Biz bilmiyormuyduk sanýyorsunuz.
Sevgiliye þiirler yazýp yollamayý...
Bilirdik elbet. Lakin yüreðimiz el vermezdi...
Olurda onu incitecek bir kelime çýkar kalemizden...
Ondandýr yâre þiir yazmadýðýmýz...
Biz bilmezmiydik sanýyorsunuz, sevgiliye doyasýya sarýlmayý...
Bilirdik elbet. Lakin korkardýk...
Olurda onun tenini incitiriz diye sarýlamadýk hiç bir zaman sevgiliye...
Biz doyasýya bakamadýk sevdiðimize, çoðu vakit...
Hep uzaktan sevdik birbirimizi...
Utanýyorduk, yüzümüz kýzarýyordu yanyana geldiðimizde...
Zaten bir bayram günleri yanyana gelebiliyorduk..
Sevmek öyle kolay degildi ki güle oynayasýn...
Yâr dediler mi akan sular dururdu.
Yüreðimiz titrerdi kekelerdik konuþurken...
Hep uzaktan sevdik birbirimizi...
Oysa bizde bilirdik el ele gezmeyi...
Öpüp koklamayý... Lakin korkardýk... Günahtan, günah iþlemekten....
Ondandýr yâre hasret türkülerimiz...
Ondandýr Yüreðimizi Yakan Ateþýn alevleri...
Ondandýr Özlem diyarýnda, özlem duyduðumuz...

Yazan: sinan TOKER
18/07/2015 (02:34) Tarihinde Yazildi...
Manavgat/ Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın: