Bir gün gelir, ömrün biter sonlanýr.
Yaþýn genç mi, daha er mi efendim.
Beden soður, ruhun gider dillenir.
Kötü söze gerek, var mý efendim.
Anlamadan geçme, tek bir satýrý.
Uyup da nefsine kýrma hatýrý.
Sana, onca yaptýklarýndan ötürü.
Ödül mü verirler, kâr mý efendim.
Önce dinle sözü, hemen karýþma.
Sabret söylenene, lafla yarýþma.
Sorma muhannete, ona danýþma.
Dostun ile düþman bir mi efendim.
Yüklenirken varýr mýsýn tadýna.
Doldurursun yükü, kambur sýrtýna,
Düþündün mü, daha bundan kötü ne.
Gýybeti býrakmak zor mu efendim.
Malýnýn mülkünün topu sürüsü.
Konu komþu akrabanýn yarýsý.
Mal sattýðýn müþteriden Birisi,
Ben senden razýyým, der mi efendim.
Zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.