hep hüzne açýlan kara gözleri, bir tek daðlara daðlardan döne döne gelen yollara bakardý "gelecek yavrum, gelecek" derdi
"Kimi þehir sevdasýna düþtü yollara kimi yar peþinde gitti ellere kimi de ekmek kavgasýna yenildi koca þehrin avuçlarýnda"
ama onun aðzýný býçak acmazdý dinlerdi herkesi birde þiir dillendirirdi kendince; "Ayla güneþ bana küsmüþ belli deðil gecem belli deðil gündüzüm"
hep yüreðinde bir kilit gizlerdi vaktine uzanan bam telinden umudunu beslerdi kendisini de kendisini sabýrla bilerdi yüreðini sözlerle döver yumruklarýný hep gizlerdi onca yeminleri vurmuþ aðzýna mühürlemiþ evladýnýn hayalini bakýþýna kimseye derdini demezdi sabah akþam sýrtýnda bir býçakla yüreðý aðzýnda gezerdi "Kim suladý güneþi balçýk damýtýyor yüzüme kim parçaladý sevinci mi nefret daðýtýyor özüme"
"gelecek yavrum, gelecek" derdi
Gülcandan Baydar Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülcandan Baydar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.