Balçýk balçýk çamura batmýþ insanlar gördüm! Yüzleri bile gözükmüyordu! Çamurda hak iddia ediyorlardý Aynaya bakacak yüzleri olmadan!
Evet Haktý! Ölüm bir tek onlara müstehaktý! ama Yaþayarak ölmekte vardý.. Yaþadýðýný sanarak nefsinin peþinde Koca bir ömrü boþa tüketmek.. Onlara yakýþan en güzel hal bu hal di!
Mutsuzluðu içerken Mutluluða susuzdu onlar!
Hiç bir þeyleri yoktu! Ne baþlarýný huzurla koyacak bir yastýðý! Ne Rabbin huzurunda dirilirken Giyecek temiz bir kefeni..
Hidayete eremeyen yüzsüzler di onlar!
Edebini yitirmiþ.. Edepsizliði eline almýþ Ebediyete doðru yürüyorlardý..
Ayfer Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.