kıyamet mi kopardı?

Kurþun batýrýlmýþ telvelerde þekilleniyordu kaderimiz
Tek saniyesine bile hükmedemediðimiz zamana raðmen
Nedense hep çizemediðimiz sýnýrlara sahip çýkýyorduk;

Binemediðimiz atlara,
Serinliðine hasret kaldýðýmýz daðlara,
Gelecek sandýðýmýz umutlara…

Dört mevsimi ayný anda yaþama arzumuz da cabasýydý
Sanki ayrý ayrý tam yaþayýp da özümsemiþiz gibi.
Bir merkez etrafýnda dönen cisimlere benziyorduk
Gittikçe uzaklaþýrken, tutunduðumuzu sanýyorduk.
Bir taraftan da kanýyorduk,
Utanýyorduk… ve de inanýyorduk!
Ýnanmak güzeldi aslýnda
Tok tutmasa da dik tutuyordu.

Sahi söyler misin?
Kan parasý mýydý aþkýmýza verdiðin o gülümseme
O dokunuþ!...
Kirpik bulutlarýnýn arkasýna saklanan
O kaçamak bakýþ…
Gelmelere kapalý gidiþine miydi iç çekiþin?
Zaman senin anaforunda burgulanýrken
Katline vacip hükmünü icra ediyordu gidiþin
Goncanýn üstüne kar yaðýyordu,
Kelebek ýslanýyordu yaðmurda
Ayaz, zemheri gelmeden ýsýrýyordu yüzleri
Bir kurþun sürülüyordu gözlerinin namlusuna
Kör mü kör, serseri mi serseri….
Tamam; gitmesine gidiyordun da
Hiç aklýnda var mýydý dönmek geri?

Korlanmýþ demiri tutmak gibiydi bu karar
Dumanlar çýkarken, gülümsemenin neresi iyiydi?
Göz pýnarlarýný kurutmanýn,
Boðaza oturan yumruðu yutmanýn,
Unutamayacaðýmýzý bildiðimiz her þeyi,
Güya unutacaðýmýzý sanmanýn neresi iyiydi?
Oysa bir nefeslik susabilmede
Ne hikmetler vardý…

Sen gidiyorum demeseydin,
Ben gitme diyebilseydim
Kýyamet mi kopardý?

01-02-2016 /Ankara
Bilal BÜTÜN

Sosyal Medyada Paylaşın: