MİRAS...
Aynaya baktýðýnda, kendini göremeyen
Mümeyyiz olamaz ki olaylar karþýsýnda
Ýnsan adam olmanýn, sýrrýna eremeyen
Geçmez pula satýlýr, cýfýtlar çarþýsýnda
Fikri kendinden menkul, vicdaný hür olmayan
Çobanýn deðneðiyle, güdülenen sürüdür
Ýtilip kakýlmaktan, zerrece ders almayan
Boynunu eðdiðinin, ayak altý kiridir
Ne yapsa doðrulamaz, beli, ölene kadar
Boynunda bir yularý, sýrtta semer oldukça
Tek bildiði, bu haller, ona yazýlmýþ kader
Þükreder, yaþamaya, yeten rýzýk buldukça
Gel de yürek yanmasýn, insanýn bu haline
Yaratan akýl, izan, vermemiþ mi kuluna
Bunca harcanmýþlýðý, dokunmaz bam teline
Bu hal miras kalacak, kýzýna ve oðluna
12.02.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.