Sen Sustun...
Sen sustun,
Bütün her þeyi sen sustun,
Ben sadece konuþtum,
Senin sustuklarýndan fazla deðildi anlatmadýklarým…
Bu gözler yanlýþ duymaz,
Bütün sustuklarýný tek tek gördüm.
Ben istedim bilmeyi, hadi sus
Ve duymak istediklerim dökülsün ellerinden,
Bu eller yanlýþ görmez
Bütün bakýþlarýný tek tek duydum.
Uzak seslerin ülkesinden
Resimler dolusu kokular getirdi adýnýn her bir teli,
Yalnýzlýðý anlatýrken nedendir bilmem
Yýlký atlarý gelir ya hepimizin aklýna
Zemheri yanýðý rüyalarda
Topuklarýna deðen yelelerinde
Senin kýsacýk saçlarýna takýlý rüzgarlar kadar yakýndý
Baktýðým her denizin ötesi…
Ama yine sen sus, aynen öncekiler gibi,
Sadece duymak istediklerimi sus nefesimin içine,
Seni sevdiðimin çýðlýðý bulaþsýn tenimin bi cümlesi’ne.
Uzak seslerin ülkesinde
Yalnýz ýþýklar gibiydi dilinden ömrüme dökülen incecik bakýþlar,
Ama
Bir yol
Bir umut
Bir ses deðildi
Aklýmdan geçen sözlerin anlamsýz toplandýðý haykýrýþlar,
Ama
Bir can
Bir ten
Bir sen’din sus’umdaki çýrpýnýþlar…
Ama sen yine avazýn çýktýðý kadar sus ömrümün aktýðý gözlerinle
Yüreðimin üstüne üstüne…
2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.