Sabýr siyah aþk beyaz yazý kandan kýrmýzý
Anlatmaya söz gerek kelimeler yanmakta
Derenin yataðýnda çarþaf olurken sýzý
Zamanýn uzaðýnda ihtilal uyanmakta…
Kökü kalbinde saklý çiçek gülümsemekte
Hayal gibi bir duvak çevrelerken baþýný
Zaman çökmüþ üstüne “Gülüm yapma!” demekte
Hangi takvim yapraðý silecek gözyaþýný.
Zamana mý aþka mý gelin kime inansýn
Kýnalý avucunda büyümekte umudu
Bekler çok olmasa da titreyen ýþýk yansýn
Hüzzam beste çalmasýn elindeki mum udu…
Kýsmalýydý sesini konmamalýydý hüzün
Ýhanet çemberinden “geçmesin” dedi “eþim”
“Yerini almamalý karanlýklar gündüzün
Çölde bir aðaç gibi solmamalý güneþim.”
Býçaklanmýþ kadýný konuk ederken cadde
Bilinci kanatlandý mutlu gününe düþtü
Karanlýða gömüldü etrafýnda her madde
Mýrýldandý son defa “anladým her þey düþtü…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM