Bir zaman ki bu benden öte… Daðýlan ýþýklarýn, yanan fotoðraflarýn arasýnda kalan… En uzak sahillerden gelen Sinyorina gibi ayaklarý kumlu, kalbi yorgun, ruhu deniz Ve bir o kadar eþsiz… Aylak gündüzlerin, ahlaksýz gecelerin, mavisiz benliðin gölgesinden arta kalan kocaman zaman… Kalbi yorgun Sinyorina gökyüzünü deniz yapmýþ kalbine Maviyi umut yapmýþ düþlerine Kumdan hayaller kurmuþ kendine Zamansýz zamana aldýrmadan… Ve elbet duracak bir gün bu zaman Ta ki mor güneþler doðduðunda… Ta ki denizin suyu maviye boðulduðunda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilal Baş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.