KARA DUVAK
KARA DUVAK
Bahtýmda gözyaþý bitmez elemim
Saadet tahtýndan tez indim anne.
Nerede defterim, boya kalemim?
Babama sormaya çekindim anne.
Ayaðým altýndan kayýyor zemin
Belime takýlan bu kuþak kimin?
Yoklama alýnmýþ tahtaya demin
Bugün de yok diye okundum anne.
Bu ne biçim töre, bu nasýl sesti?
Sokakta oynarken baðrýma esti.
Camý kýrdým ama elimi kesti
Aynada kendime dokundum anne.
Herkes gülüyorken aðlayan bendim
Damlalar göl oldu, yýkýldý bendim.
Daha büyümeden nasýl tükendim
Sessizce etrafa bakýndým anne.
Bu nasýl lekedir, bu nasýl pasak
Bütün hayallerim, düþlerim tutsak.
Burada oynamak konuþmak yasak
Sözümü dilimden sakýndým anne.
Muhtaçken sevgine tatlý sözüne
Ýlk günden baþladý özlem dizine.
Ne olur kahredip kýzma kýzýna
Derdimi hep sana yakýndým anne.
Baba ocaðýndan neden atýldým
Deðerim ne idi, kaça satýldým?
Evcilik oynuna bende katýldým
Kapkara bir duvak takýndým anne.
Kapkara bir duvak takýndým anne.
ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
ZAMANSIZ ÞÝÝRLER....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞİİRLERİN ŞAİRİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.