İKİ ÇEŞME

Çekilmez bir haldeyim sabahýn körü gibi;
Cinnetim yüreðimde cevapsýz soru gibi;
Kimliðimi tarife yetmez defter-i kebir;
Gölgemde gezinenler hayatýn zoru gibi…

Ya bitsin iþkencemiz ya da müjdele günü;
Unuttursun teselli geçmiþteki her dünü;
Onca soru cevapsýz ikmale kaldým yine;
Görünmüyor yarýnýn ne arkasý ne önü…

Þimdilerde saatler uyandýrýr yataktan;
Düþerken damlalarým firaridir yanaktan;
Þimdi dünya malýný serselerde önüme;
Mutluyum kelimesi dökülmüyor dudaktan…

Dolup dolup boþalýr yine tütün tablasý;
Çektiklerim dertlerin en baba en alasý;
Eyvah etmem gelene eyvallahým dilimde;
Yýkýlmadý çok þükür gönlümüzün kalesi…

Birazdan hava ýþýr güneþ çalar kapýyý;
Yeniden onarmalý yürekteki yapýyý;
Aldýðým yaralarýn hesabýný tutmadým;
Gözlerimde sakladým umut denen tapuyu…

Gülmeyen talihimin güldürmeli yüzünü;
Umutla bekliyorum müjde dolu sözünü;
Sanki bende emanet þu dünyanýn hicraný;
Sil artýk gülme vakti iki çeþme gözünü…

Ali ALTINLI – 11/02/2016
Saat: 03:29

Sosyal Medyada Paylaşın: