YÜREÐÝNDE KAYBOLDUM
================================
Birçok yangýn baþlattýn, yanar beden durmadan,
Kaynar sular akýyor, su içtiðim burmadan…
Gülün dalýnda diken, bu gözlerin vurmadan,
O efsunlu sühregân, kirpiklerde kayboldum!
Seni sevmek bir çile, çilenin içindeyim,
Deprem kalbi sallýyor, ben ise hiç’indeyim.
Acýlarým tarifsiz, bir damla biçimdeyim,
O efsunla sühregan, duygularda kayboldum!
Ellerinden tuttukça, senden baþkasý yok dersin.
Mahzun bakýþlarýnla, beni alýr gidersin,
Sevda krallýðýnda, vazgeçilmez lidersin,
O efsunlu sühregân, bedeninde kayboldum!
Söyledikçe söylersin, dudaklarýn hiç susmaz,
Sözlerin zehirledi, neden bedenim kusmaz.
Bunca sözden sonra da, bu yürekte buz tutmaz,
O efsunlu sühregân, dillerinde kayboldum!
Sen sabrýmsýn sabreyle, diktim sevda taþýný,
Lezzetimsin gýdamsýn, piþirdim bu aþýný.
Gözlerin gözlerimde, yasla artýk baþýný,
O efsunlu sühregân, hayalinde kayboldum!
Gözlerinde perde var, beni þaþkýn görmezsin,
Fani dünya burasý, sen buraya gelmezsin…
Gözyaþlarým akarken, artýk onu silmezsin,
O efsunlu sühregân, yüreðinde kayboldum!
Hakan KURTARAN
22.03.2008-Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.