YASEMÝN ========= Derya oldu özlemim, bedenimi kapladý, Acý verdi yokluðun, keskin hançer sapladý. Kývýlcýmlar artýnca, tuttu tek tek topladý, _Sen benimsin ben senin, bu yüreðim çok emin, _Biz bu aþký yaþarýz, o gözlerde Yasemin!
Þah damarýn içinde, hem saðýndan solundan, Fizan’da olsan bile, geleceðim yolundan. Gözlerine bakarken, o tuttuðum kolundan, _Maviyle seviþirken, saðlamlaþtý bu zemin, _Güneþimsin içimde, aþkýmsýn sen Yasemin!
Kor içinde bedenim, kalp atýþý hýzlandý, Þaha kalkan yüreðim, sensizlikten sýzlandý. Ruhumun çöllerinde, baktýkça da nazlandý, _Susuzluðum bitmiyor, belki yapýlýr temin, _Deli gibi severken, yeter ki gel Yasemin!
Hiç sönmeyen ýþýðým, bu gönlümün kadýný, Gökkuþaðý üstüne, yazacaðým adýný. Tenimde kalsýn kokun, unutamam tadýný, _Sözler saðlam verilmiþ, istenirse her yemin, _Sevmek böyle bir þeydir, sever misin Yasemin!
Dev dalgaya tutuldum, þu yükselen zeminde, Aþkýmýzý tetikler, batýþýn son deminde, Yüce Allah katýnda, yapýlan her yeminde, _Dinmez yürek aðrýsý, sýzladý daha demin, _Karþýlýksýz sevenler, yer bulur mu Yasemin?
H.Hakan KURTARAN 06.08.2010-Aydýn Sosyal Medyada Paylaşın:
HakanKurtaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.